Op mijn vijftiende maakte ik kennis met de Haarlemse band The Sheer. Het eerste liedje wat ik hoorde was ‘Something to say’. Een superleuk, vrolijk liedje wat in je hoofd blijft hangen.(Het hele album staat trouwens vol met feel good muziek!) Ik zag ze op het Hellevoetse festival Wallenpop waar ik met ze op de foto ging:

Ook het tweede album stond vol met liedjes zoals ik van The Sheer gewend was; vrolijk!

Vanaf 2006 waren ze uit het beeld verdwenen en hoorde ik dat ze bezig waren met een nieuw album. Dit jaar was het dan eindelijk zover! Ik was zo blij dat de band weer helemaal terug was. Maar toen ik de eerste single hoorde was ik nogal verrast..
Ik herkende niks meer van The Sheer zoals ik ze had leren kennen! En ik word altijd een beetje opstandig als een favoriete band hun sound veranderd. Dus ik gooide ze eigenwijs gelijk in een hoek; ik luisterde er niet meer naar.

Tot ik hoorde dat er een heel persoonlijk verhaal achter zat. Bart bleek heel ziek te zijn en dat had hun muziek ook veranderd. Hier een korte documentaire over Bart, zijn ziekte en de band:

Sinds kort is ook Jan-Peter, een oud lid van de band Krezip, er bij gekomen.

Een paar weken terug was ik bij Radio Rijnmond en zag ik daar, samen met nog een vriendin van vroeger als enige, The Sheer live. Zijn verhaal en muziek grepen me gelijk aan. Oke, het was niet The Sheer zoals ik ze kende. Maar ze raakten me echt. Ik heb een nieuwe band leren kennen, die ik op andere momenten kan luisteren, niet meer de feel good muziek die ik gewend was maar mooie liedjes die iets zeggen en me diep raken.
Ik zei tegen Bart (zanger en gitarist) en Jasper (toetsenist) dat ik zo aan hun nieuwe sound moest wennen. En dat konden ze wel begrijpen. Ik kreeg handtekeningen en weer.. een foto! (Ze waren die dag met zijn 3en ipv 5en):

Nu zul je denken ‘Waarom opeens een post over een band/muziek?’. Ik wil graag een boodschap overbrengen.

Bart is inmiddels zo ziek dat hij een nieuwe nier nodig heeft. En misschien heb je het toevallig deze week ergens gehoord of gelezen maar bijna de hele tour is gecanceled omdat hij hem ook krijgt. Goed nieuws voor Bart dus!

Maar er zijn genoeg mensen die jaren wachten op een nieuw orgaan. Terwijl er nog zoveel mensen niet geregistreerd zijn als donor. En of je donor wilt zijn, is natuurlijk je eigen keuze. Maar als je het niet wil, registreer dat dan ook.

Iedereen die twaalf jaar of ouder is kan zich laten registreren als donor. Of je kan er voor kiezen om nabestaanden te laten beslissen.
Dus ik wil iedereen vragen; ben jij al donor? waarom (niet)?

Edit door Linda:
Ik ben zelf al sinds 12 juni 2005 donor. Ik heb zelf keuze 1 opgegeven, dat is dat je voor alles donor bent:

Het is echt heel belangrijk dat je er in elk geval even bij stilstaat en nadenkt over wát jij wilt. Bart zei zelf van de week op de radio dat hij liever heeft dat iemand de beslissing neemt om het niet te doen, dan dat iemand er niet over nadenkt. We hopen allemaal 90 te worden, maar helaas hebben we daar niet altijd zelf wat over te zeggen. Het kán gewoon morgen afgelopen zijn en dan is het (o.a. voor jouw nabestaanden) erg fijn als je dit in elk geval geregeld hebt. Wie weet red je er een leven mee.
Dus sta er in ieder geval even bij stil en laat vastleggen of jij voor ‘ja’ of voor ‘nee’ gaat op Ja of Nee.nl