2 nachten verder. Ik heb de eerste nacht eigenlijk niet geslapen. Constant wakker en met je hoofd bij je broer. ‘s Ochtends rond 9 uur uit bed. En ik ben echt een enorme uitslaper, totaal geen ochtendmens. Samen met mams beneden. Praten over Nils dat hij altijd zo vrolijk was en gelukkig met zijn huisje. Vriendin aan de deur die ons dwingt om te eten en te drinken. Steeds maar mensen aan de deur.
Als ik hiervoor verhalen las van mensen die iemand verloren en dat er constant mensen over de vloer hadden, dacht ik ‘Wat lijkt me dat irritant. Zoiets wil je toch met je eigen gezinnetje verwerken.’ Maar het is zo ontzettend fijn. Je hebt geen idee. Mensen die kopjes koffie maken, afwassen, je herinneren dat je moet eten en er gewoon zijn om je beet te houden of om praatjes over andere dingen te maken.
Mijn broer ligt hier niet ver vandaan opgebaard in het centrum waar hij donderdag ook begraven word. Tot nu toe zijn mijn ouders elke dag bij hem geweest. En ook mijn vriend, Dwight, wil steeds naar hem toe. Ik ben vandaag voor het eerst even mee geweest. Niet om naar hem te kijken. Maar dat ik toch dicht bij hem ben. En dat ik mensen tegen hem hoor praten.
De rouwkaart is gemaakt en hij is prachtig. Mijn vader heeft de tekst gemaakt. En ik heb bedacht dat zijn kat, Bogey, op de achtergrond moet. Als laatst staat de tekst ‘Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan. Maar je moest waarschijnlijk gaan.
Uit een lied van Brainpower. En dat klopt.
Samen met mijn vader heb ik 2 liedjes uitgekozen die ze zullen draaien. 2 unlimited – no limit. Die CD ging vroeger altijd met hem mee en werd ook gedraaid in de auto. En Wierd al yankovice – Jurassic park. Hij luisterde dat zo ontzettend vaak.
Mijn vader en ik zullen ook wat zeggen. Ik heb nog geen idee wat en ook niet hoe het zal gaan. Maar dat was een van de eerste dingen waarvan ik dacht ‘Dat moet!’.
Ik heb vanmiddag allerlei foto’s uitgezocht en laten printen. Want we willen in zijn kist een foto leggen van ons met hem samen. Hij was gek op foto’s.
Het gaat met up en downs. Gevoelens wisselen zich af. Het ene moment zit je lachend over hem te praten. Dat hij gelukkig was en altijd vrolijk. Dan ben je weer helemaal kapot en mis je hem zo.
Op dit moment denk ik het is leuk geweest. Nils, kom maar weer bij ons.
Babs
8 februari 2010 at 22:04 (14 jaar ago)Sanne, geen woorden kunnen je verdriet nu weg nemen. Maar misschien kan ik je troosten met een gedicht dat mij ooit ook heeft getroost:
Als je loopt in de wouden
waar wij ooit samen liepen.
En tevergeefs de vlekkerige
oever afzoekt naar mijn schaduw,
of blijft staan waar we ooit samen stonden,
op de heuvel over het land uikijkend.
En als je dan iets ziet en uit gewoonte
naar mijn hand tast en hem niet vind
en voelt hoe het verdriet je bekruipt.
wees stil
sluit je ogen
adem
luister naar mijn voetstappen in je hart
ik ben niet weg
maar gewoon in je
Linda
8 februari 2010 at 22:46 (14 jaar ago)Zo. Kippenvel. Echt heel erg mooi.
Jenieke
8 februari 2010 at 22:11 (14 jaar ago)Tjonge, echt heftig.. Heel veel sterkte de komende tijd!
linsey
8 februari 2010 at 22:17 (14 jaar ago)Ik wens je enorm veel sterkte !
Chayenne
8 februari 2010 at 22:31 (14 jaar ago)heel veel sterkte meid!
Linda
8 februari 2010 at 23:40 (14 jaar ago)Wow, dat is schrikken. Ik heb even een weekend geen tijd gehad om hier te komen en dan is er opeens dit gebeurd… Dat er zoveel kan gebeuren in zo’n korte tijd.
Sanne, echt heel veel sterkte! Ik leef met je mee..
Kim
8 februari 2010 at 23:42 (14 jaar ago)Oh Sanne wat doe je toch, je laat me huilen =[
Sinds ik m’n oom een paar jaar geleden heb verloren moet ik altijd om dit soort dingen huilen. Het is zo raar om te denken dat iets als een ziekte bijvoorbeeld zomaar een persoon van deze wereld kan laten verdwijnen terwijl hij nog helemaal niet zo oud is. Je zal nog zo vaak denken ‘WAAROM!, hij had er gewoon nog moeten zijn!’ Het leven kan zo gemeen zijn =[ Ik vind het dapper van je dat je wilt praten op de begrafenis, ik zou het niet kunnen. <3
charlotte
9 februari 2010 at 00:00 (14 jaar ago)Dit artikel gaf me kippenvel..
Sanne ik vind dit er mooi geschreven vooral dat laatste stukje van Nils kom maar weer bij ons.
Prachtig
Kizzy
9 februari 2010 at 00:22 (14 jaar ago)Ik heb dit met tranen in m’n ogen gelezen. Lieve, Sanne…ik wens je zoveel sterkte toe!! Vergeet niet dat hij er altijd zal zijn, ook al leeft hij niet meer.
*knuffel*
xx
powderpuff
9 februari 2010 at 02:02 (14 jaar ago)heel veel sterkte!
ik ben vorig jaar mijn vader verloren en herken me in wat je schrijft.
vergeet niet dat hij juist nú altijd bij je is! dat ga je voelen als je dat niet al voelt.
het komende jaar wordt ‘er door heen komen’ en niet ‘er overheen komen’.
ik begin nu net met het besef van shit hij is echt weg..
de lange weg die je moet gaan, het omgaan met het verdriet, dat doe je voor je broer, het is de persoon die je nu (lichamelijk) kwijt bent waard!
knuffel!
carmenkind
9 februari 2010 at 07:34 (14 jaar ago)Sanne, wat goed van je dat je er zo over kan schrijven. Ik krijg echt kippenvel. Je zegt alles gewoon mooi!
En bij dat laatste ‘Nils, kom maar weer bij ons’ kreeg ik echt tranen in m’n ogen
Sanne, je moet weten dat al je bezoekers er hier voor je zijn en dat niemand het erg zal vinden om je te moeten troosten.
heel veel sterkte, meis
Desiree
9 februari 2010 at 08:02 (14 jaar ago)Terwijl ik dit lees rollen de tranen over mijn wangen. Wat moet dit heftig zijn voor jou en je familie! Nogmaals heel veel sterkte!
Willemijn
9 februari 2010 at 09:06 (14 jaar ago)Ook via deze weg enorm veel sterkte Sanne. <3
Anouk
9 februari 2010 at 10:22 (14 jaar ago)Ik ken het hoe het is om iemand te verliezen. Ik heb niet mijn broer verloren, maar wel een heleboel andere mensen wat allang niet meer op één hand te tellen valt.
De steun van familie is echt heel fijn op dit moment en dat heb je zeker nodig. En ik herken het, dat je op sommige momenten de grootste lol hebt met elkaar, gewoon de slappe lach hebt, doordat je leuke herinneringen over de persoon in kwestie aan het ophalen bent. En het volgende moment zit je weer met z’n alle te janken.
Ik vind het knap dat je wat gaat vertellen. Als ik mijn broer zou verliezen zou ik dat zeker ook willen doen, maar het is wel heel erg moeilijk. Misschien is het verstandig om iemand in de arm te nemen. Een vriendin, je vriend, een nicht of een tante? Het wordt gewoon jouw verhaal, maar iemand die je steun biedt met het schrijven en er bij komt staan wanneer je het verteld om je te steunen.
Ik wens je heel veel sterkte toe lieve Sanne.
Het enige wat ik tegen je kan zeggen. Doe de komende tijd lekker wat jij wilt. Huil wanneer jij dat wilt, ga pas weer werken wanneer jij dat wilt, ga pas weer naar school wanneer jij dat wilt. En zo met alles. Verwerk het op je eigen manier, hoe jij denkt hoe het beste is! Je kunt alle tips van anderen aannemen, maar uiteindelijk moet je zelf kiezen wat jij het fijnste vind.
Heel veel sterkte toegewenst voor jou, je familie en je vrienden.
Felicia
9 februari 2010 at 10:23 (14 jaar ago)Wat heb je dit mooi geschreven. Ik heb echt tranen in m’n ogen..
Nogmaals heel veel sterkte Sanne!
Simone
9 februari 2010 at 10:58 (14 jaar ago)Wat heb een mooi stukje tekst geschreven. Echt mooi.
Heel veel sterkte Sanne!
Suzanne
9 februari 2010 at 12:21 (14 jaar ago)Ik vind het heel knap hoe je er mee om gaat, wat een mooi stukje heb je geschreven. Heel veel sterkte voor jou en de jouwe. X
issy
9 februari 2010 at 13:00 (14 jaar ago)Wat een mooi en verdrietig stukje Sanne. Ik vind het echt ontzettend knap dat je donderdag wat wil gaan zeggen.
Jolanda
9 februari 2010 at 13:48 (14 jaar ago)Sterkte meid jij en je famillie!
liefs
Thyrza
9 februari 2010 at 14:02 (14 jaar ago)hoi sanne
ik wou je heel veel sterkte wensen met dit groot verlies
en ik leef met je mee
dikke knuffel en heel veel liefs..
Miriam
9 februari 2010 at 14:59 (14 jaar ago)Dit heb je echt mooi geschreven!
Echt heeel veel sterkte gewenst..!
Manon
9 februari 2010 at 15:17 (14 jaar ago)Wow, wat herkenbaar! Ik ben vorig jaar mijn zusje verloren, dus ik begrijp een beetje wat je nu mee maakt. Heel veel sterkte!
Marion
9 februari 2010 at 15:23 (14 jaar ago)Nogmaals zoveel sterkte!
Ga je nog een keer bij hem kijken, en dan hem ook echt zien?
Of wil je dat liever niet?
xx
Sanne
9 februari 2010 at 17:20 (14 jaar ago)Nee, dat ga ik niet doen.
Gister was ik wel op de plek waar hij ligt en hoorde ik mensen tegen hem praten.
En dan heb ik soms wel de behoefte om op te staan en naar hem toe te lopen.
Maar ik heb er heel goed over nagedacht en ik weet bijna zeker dat het mij en de situatie geen goed zou doen.
vera
9 februari 2010 at 15:54 (14 jaar ago)lieve lieve sanne.
ik weet hoe het voelt. mijn beste vriendin K is in juni haar neef en nicht verloren. door een auto ongeluk, K en ik zijn zulke goede vriendinnen dat ik ze ook heel goed kende ik mis ze nog iedere dag. bij deze lieve ellen en nick kom terug..
dus sanne heel veel sterkte.
x vera
Sanne
9 februari 2010 at 17:19 (14 jaar ago)Weet dat je t goed bedoeld maar vind bijna niks zo erg als er mensen zijn die zegggen dat ze weten hoe je je voelt.
Ik weet niet eens hoe mijn ouders zich voelen of vrienden van hem.
Iedereen gaat er anders mee om en raakt ook anders.
Bedoel het niet slecht.
Er is een meisje, die woonde hier eerst in de straat en die is paar jaar terug haar zusje verloren. En ik heb heel erg het gevoel dat zij me misschien wel snapt. Maar dan nog is het iemand anders, andere gebeurtenis en andere gevoelens.
Linda
9 februari 2010 at 17:33 (14 jaar ago)Inderdaad. Dat haat ik ook onwijs. Ik vind het wel fijn om andermans ervaringen te horen, maar niet dat ze zeggen dat ze weten hoe je je voelt. Dat kán gewoon niet. Zelfs niet als het wel dezelfde situatie is.
Ik ben mijn beste vriend en mijn opa verloren, dat waren al 2 compleet verschillende situaties. En ik bedoel het niet naar, maar een vergelijking trekken tussen je BROER verliezen en de neef en nicht van een vriendin??? Serieus. Dat kan gewoon niet.
Annemiek
9 februari 2010 at 18:59 (14 jaar ago)Toen ik net mijn beste vriendin verloren had begon iedereen steeds over een opa of oma die ze ooit verloren hadden. Dat viel ook wel eens verkeerd. Een BEJAARDE opa of oma.. of een meisje van 17.. Niet dat een opa of oma niet erg is. Maar het is zó vreselijk anders.
Sanne, heel veel sterkte. Moedig en knap van je dat je donderdag iets wil zeggen.
Liefs
fiorellaflora
9 februari 2010 at 16:17 (14 jaar ago)Lieve Sanne,
Wat heftig zeg. Er zal wel zoveel op je afgekomen zijn de laatste dagen. En wat fijn dat er zoveel mensen zijn die laten zien dat ze ook al zie je ze niet, toch achter je staan. echt heel erg veel sterkte! je bent echt een kanjer!
Sophie
9 februari 2010 at 16:35 (14 jaar ago)ik had net helemaal rillingen over mn rug.
Heel veel sterkte meis! <3
Kirsten
9 februari 2010 at 17:21 (14 jaar ago)Heftig hoor, zoiets lijk me gewoon nei te beschrijven, ik heb eht nog nooit meegemaakt, maar bij de gedachte dat het wel zou kunnen gebeuren krijg ik spontaan tranen in mijn ogen, zo ook bij jou verha(a)l(en).
Ik wens je nog veel meer sterkte bij het verwerken.
Eline
9 februari 2010 at 17:53 (14 jaar ago)Lieve Sanne,
Ik wens jou en je familie heel veel sterkte!
Put kracht uit je herinneringen hij zal altijd dicht bij je zijn…
Liefs Eline
Dewy.
9 februari 2010 at 18:14 (14 jaar ago)wauw.. wat knap dat je er zo openhartig over kan praten! daar heb ik echt respect voor.
heel veel sterkte met alles.
en herinner hem in zijn goede tijden.
sterkte donderdag.
xx..
Marit
9 februari 2010 at 18:31 (14 jaar ago)Ik vind het heel knap van je dat je hier zo open over kan praten, ik werd er even stil van.
Veel sterkte de komende tijd!
Lonneke
9 februari 2010 at 18:38 (14 jaar ago)wauw, echt een heel mooi stukje tekst! kippenvel.
heel veel sterkte!
mywaytoloveyou
9 februari 2010 at 18:45 (14 jaar ago)wat heftig! heel veel sterkte meisje!
xx
t.
9 februari 2010 at 20:26 (14 jaar ago)jeetje! heel veel sterkte meid! ik weet hoe vervelend het is om iemand kwijt te raken.
sterkte….
lion
9 februari 2010 at 20:38 (14 jaar ago)heel veel sterkte meis!
Elsemieke
9 februari 2010 at 21:32 (14 jaar ago)Zo ontzettend heftig allemaal. Ik heb tranen in m’n ogen.
Ik hoop dat het een mooie uitvaart wordt, heel veel sterkte nogmaals!
Liefs xx
mirte
9 februari 2010 at 22:27 (14 jaar ago)wat mooi dat je het allemaal zo kan opschrijven.
Nogmaals veel sterkte meis!
x
Marieke
10 februari 2010 at 00:09 (14 jaar ago)Heel erg veel sterkte lieve Sanne.
Het lijkt me verschrikkelijk als je je broer zo jong verliest!
Ik kan me echt niet voorstellen hoe dat voor jou moet zijn,
heb zelf ook een broer.. bah.. nee.. vreselijk.
Geweldig dat je wat gaat zeggen op zijn begrafenis,.
ontzettend dapper, ik zou het niet kunnen..
Liefs
silvi
10 februari 2010 at 10:01 (14 jaar ago)Gecondoleerd met dit grote en dierbare verlies lieve sanne
nicole
10 februari 2010 at 13:09 (14 jaar ago)Heel veel sterkte meid!
Fleur
10 februari 2010 at 17:45 (14 jaar ago)Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen…
Ik vind het ontzettend dapper van je dat
je donderdag iets gaat zeggen.
Ik wens je héél veel sterkte morgen met de begravenis,
en natuurlijk ook daarna nog.
Liefs, Fleur.
chocoholic
10 februari 2010 at 22:48 (14 jaar ago)Ik heb gewoon tranen in m’n ogen. Wat heb je het prachtig verwoord! Ik zal morgen aan je denken! Heel veel sterkte allemaal.
Freeke
11 februari 2010 at 10:19 (14 jaar ago)lieve Sanne (en familie en vrienden)
heel veel sterkte vandaag en in deze moeilijke periode!!
echt superknap dat je je gevoelens zo kan verwoorden!!! prachtig verwoord!! kreeg de tranen in me ogen!!!
uit je verhaal te lezen was je broer een echte levensgenieter!!!
heeel erg veel sterkte vandaag!!! en hou hem in gedachten heel dicht bij je!! daar zal hij altijd bij je zijn!!
Liefs en sterkte
issy
11 februari 2010 at 10:25 (14 jaar ago)Heel veel sterkte vandaag Sanne!
Myr
11 februari 2010 at 12:29 (14 jaar ago)hoi sanne,
Normaal schrijf ik eigelijk nooit wat op jullie site, en kijk ik eigelijk alleen maar Maar bij deze vond ik het toch even nodig om jou en je familie heel veel sterkte te wensen met dit grote verlies. Ik ben vorig jaar mijn tweeling zusje verloren. Die viel (ze was gewoon kerngezond) dood neer van de bank terwijl ik naast haar zat %| ….stomme pech, dood door n opkomend griepje luide de doodsoorzaak. Zo besef je pas hoe kwetsbaar het leven is en hoe veel je gewoon van alles moet genieten en je niet druk moet maken omdat je miss. een dikke kont of miss. geen geld hebt om die dure replay broek te kopen. Maak je niet druk en geniet van je leven.
Het eerste jaar gaat zeker heel kut worden zoals hier boven al iemand schrijft. De eerste kerst zonder, de eerste vakantie zonder, zn verjaardag, moederdag…dat soort dagen zijn extra bitter.
Misschien een tip. Dit klinkt een beetje luguber (freaky) Maar op mijn zusjes begravenis heeft iemand een paar fotos gemaakt van de plechtigheid, de mensen en de bloemen en dat soort dingen. Ik vind het heel fijn om die nu nog terug te zien ook al vond ik het toen maar stom en niet nodig. Zo een dag gaat zo snel aan je voorbij door je verdriet en alle drukte, en miss. heb je ooit nog wel de behoefte om dat even te zien en dan weet je iig dat die fotos er iig wel zijn.
Voor mij liet het een hele grote leegte achter…een tweelingzus is toch een soort 50% van iets wat je bent/was. Zelf heb ik dit gedichtje op de rouwkaart gezet. Hopelijk vind je het mooi.
Sterkte meiske (en als je eens wilt praten dan vind je mn mail hier boven)
Ga nooit weg zonder groeten,
ga nooit weg zonder zoen,
Want wie het noodlot zal ontmoeten
kan dat morgen niet meer doen
ga nooit weg zonder afscheid
al doet het soms zo een pijn
want wat je smorgens hebt verlaten
kan er savonds niet meer zijn.
(sorry voor die extreem lange bericht)
Sanne
11 februari 2010 at 19:52 (14 jaar ago)Bedankt voor dit lieve bericht. Bizar dat dat soort mensen zomaar kunnen gebeuren.
Ik heb ook echt t gevoel dat ik een stuk van mezelf kwijt ben en dat ik ineens zo klein ben.
We hebben vandaag ook foto’s gemaakt. Gewoon een paar van de kist, zijn vrienden die de kist dragen en ik als ik spreek.
Toen we er vandaag heen gingen had ik zo ontiegelijk veel pijn en wou ik t gewoon niet doen.
Maar nu voelt t goed. Het was mooi, zoals hij het had gewild. En het was ook superfijn om te praten.
Ik heb er natuurlijk nog geen idee van hoe moeilijk t nog zal worden. Daar ben ik ook heel bang voor.
Maar ik hoop dat ik bij een hoop mensen dichter ben komen te staan, na vandaag.
Familie die je eigenlijk jaren niet ziet, dat wil ik gewoon niet meer.
Patricia
11 februari 2010 at 13:04 (14 jaar ago)Echt heeeeeel veel sterkte!
Ik las dit echt met de tranen in mijn ogen.
RESPECT!
liefs
strietje
11 februari 2010 at 16:48 (14 jaar ago)Heel veel sterkte, meid!
Hanne
11 februari 2010 at 18:07 (14 jaar ago)Veel sterkte Sanne.
Een tip: zorg ervoor dat je je tekstje al heel erg veel voorgelezen hebt, zodat het een beetje een routine is, dan gaat het vlotter.
Leontien
11 februari 2010 at 21:07 (14 jaar ago)heel veel sterkte in deze moeilijke tijd
susan
12 februari 2010 at 11:06 (14 jaar ago)heeel veel sterkte, jij en je familie!
Esmee
12 februari 2010 at 12:41 (14 jaar ago)Ik kan niets anders zeggen dan heel erg veel sterkte. Ook al heb je er niets aan: Mijn gedachten zijn bij jou en je familie.
Liefs Esmee
Jolien
13 februari 2010 at 10:43 (14 jaar ago)heel veel sterkte in deze moelijke periode !
Sanne
15 februari 2010 at 09:27 (14 jaar ago)Wat ontzettend knap dat je dit zo mooi op kunt schrijven. Heel veel sterkte in deze tijd!
Jill
4 april 2010 at 11:12 (14 jaar ago)inderdaad, sterkte!
Ivana
25 juli 2010 at 08:41 (14 jaar ago)hey, ik heb deze website net ontdekt en kon niet stoppen met het lezen van jouw updates. Deze was degene waardoor ik gewoon even moest reageren. Meid ik vind het ontzettend knap hoe je doorgaat en positief blijft (kan ik uit je schrijfstijl opmaken), ondanks dat zoveel dingen je tegen zitten. Heel veel mensen kunnen niet wat jij doet! Hou vol en zet door, het leven heeft voor jou zoveel toffe dingen in petto en die komen op je pad wanneer je eraan toe bent. Kop op topper, je kan het!