Vorige week vertelde Linda jullie al dat ik er even tussen uit zou zijn. Hierbij wil ik jullie even op de hoogte stellen waarom.

Mijn moeder had een paar weken geleden opeens last van haar arm. Hij reageerde raar en soms zelf niet. Ze voelde zich opgefokt en onrustig. De dokter zei dat dit waarschijnlijk kwam door alle emoties en ze moest rust nemen. Mijn moeder is iemand die altijd bezig is, voor iedereen. Dus ik heb haar ook gezegd ook echt rust te nemen. 2 weken geleden, op maandag, ging ze ‘s middags even naar bed. Rond etenstijd hoorde wij een knal boven en lag mijn moeder op de grond. Haar benen waren nu ook uitgevallen. We sleepten haar van bed naar bank, van bank naar WC, enzovoort. Woensdag zagen we het ook niet meer zitten om haar naar boven te sjouwen. We waren veel te bang dat ze zou vallen. We hebben toen een bed geregeld en ze sliep toen beneden. ‘s Nachts riep ze mij of mijn vriend steeds. Ze had zelfs een keer geprobeerd zelf naar de WC te kruipen, zonder succes natuurlijk..

Donderdagavond was ik alleen met haar en begon ze heel onrustig ‘Ik wil, ik moet..’ uit te kramen. Maar hele zinnen kon ze niet meer maken. Hier schrok ik enorm van dus heb ik gelijk een vriendin van haar gebeld. Uiteindelijk ging het wel weer een stukje beter en de medicijnen die ze had gekregen, stond dat als bijwerking.

Vrijdagmiddag sliep ze alleen maar en ze kwam zelfs haar bed niet meer uit om naar de WC te gaan. Ik geloofde allang het hele verhaal niet meer dat dit door emoties zou komen. En ook mijn vader vertrouwde het niet. We hebben een dokter laten komen die zo snel niks raars kon vinden, maar voor de zekerheid toch naar het ziekenhuis. ‘s Avonds werd ze om 19.00 opgehaald door de ambulance.
We waren rond 20.30 in het ziekenhuis en daar werd een CT scan van haar hoofd gemaakt. Niet snel daarna kwam de dokter binnen met de zin ‘Ik heb slecht nieuws, u heeft een hersentumor.’ Je snapt dat ik na het verlies van mijn broer compleet ben ingestort. Ik ben even op de gang gaan staan en ik stond te trillen op mijn benen. Ik bleef maar zeggen dat ik het niet snapte, dat het niet kon en ik niet ook nog eens mijn moeder kon verliezen..

We hadden geen idee of dit ook tot mijn moeder doordrong. Ze reageerde wel maar ze huilde niet. Toen we zaterdagochtend het ziekenhuis belde, zeiden ze dat ze heel veel had gehuild. En daar waren we ‘blij’ mee, ze snapt het. Zaterdagmiddag ging ik naar haar toe. Ze lag te slapen en ze kwam maar moeilijk uit deze slaap. Ook kon ze geen woord zeggen. Ik ben zo geschrokken.. Ze kon niet eens meer iets zeggen! Toen ze eenmaal wakker was, ging ze wel lachen. Maar dat was ook het enige wat er uitkwam.. ontzettend zwaar..

Gelukkig! Kwam ‘s avonds langzaam haar spreek weer terug en zondag konden we weer met haar praten. Echt geweldig hoe fijn zoiets dan is.

Woensdag kregen wij te horen dat het een grote tumor was. Geen uitzaaingen maar ze waren er wel bijna zeker van dat het kwaadaardig was. Ze zouden vrijdag de tumor gaan verwijderen. Maar de tumor zou bijna zeker weer terug groeien en het was de vraag of ze in aanmerking zou komen voor chemo of bestraling.

Donderdag werd ze overgebracht naar R’dam waar ze vrijdag geopereerd zou worden. Donderdag was heel zwaar.. De operatie zat vol met risico’s. Zo was er de kans dat ze nooit meer zou kunnen praten.. De chirurg die we donderdagavond spraken was zeer negatief.. Alles zag er heel slecht voor haar uit.

Dus wij gingen de nacht in, rekening houdend met het ergste..
Je bent op alles voorbereid maar niet op het nieuws wat we kregen.
Rond 12.00 kregen wij een telefoontje dat mams weer op de afdeling lag. Ze hadden een gaatje in haar hoofd gemaakt om het vocht eruit te laten lopen. En ze heeft geen tumor maar een abces. Na meer onderzoek blijkt het om een bacterie, kok, te gaan. En dat is te behandelen met anti biotica. (Niet een pilletje, wel 12 weken in het ziekenhuis.) Maar dit is iets waar ze van kan genezen! Niet iets waar ze voor in haar hersen moeten snijden, wat zeker terug komt, wat ons hele leven achterna zal zitten. Tenminste, we weten het fijne er nog niet van.. maar alles beter dan een kwaadaardige tumor, right?

We zijn echt zwaar van de kaart. Onze emoties worden echt heen en weer geslingerd. Hoe dit heeft kunnen gebeuren? Geen idee! We zijn nu alleen maar superopgelucht en blij.

We weten nog niet veel over de bacterie, wat dat de gevolgen zijn en wat ze gaan doen. Maar ze zijn nu al bezig met antibiotica en wat het meest mooie is.. mijn mama kan haar arm en hand zelfs weer een beetje bewegen! Dat is iets waar we ons juist niet meer druk op maakte, een beetje hadden opgegeven, al hadden geacepteerd van ‘Zolang ze maar kan praten en genieten, rollen wij haar wel overal naartoe.’ En ze zat vandaag ook weer sinds weken in een stoel. En haar praten is nu bijna weer zo goed als helemaal oke.

Het enige klote voor mijn mams is dat ze niet kan helpen met het leeg halen van mijn broers huis. Daar heeft ze het ook echt moeilijk mee..

Qua updates.. neem me niks kwalijk als het niet lukt. Ik ga komende week weer halve dagen werken, naar school, ik wil elke dag naar het ziekenhuis, ik moet een heel huishouden bijhouden en mijn broers huis moet leeg gehaald worden. Maar ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.

Ook ik was getagd voor de vragenlijst. En aangezien ik geen tijd/zin heb in een echte update, moeten jullie het maar doen met deze vragenlijst.

1. Hoelaat ben je vanmorgen opgestaan?
10.30

2. Diamanten of Parels?
Diamanten

3. Wat is de laatste film die je gezien hebt?
Alice in Wonderland

4. Wat heb je vanmorgen gegeten?
2 beschuitjes, met pure hagelslag en kaas. Met koffie.

5. Wat is je officiële naam?
Sanne

6. Wat is je 2e/3e/4e naam?
Rian

7. Wat eet je het liefst?
Sushi!

8. Wat vind je niet lekker?
Zo’n beetje alle gekookte groente.

9. Wat is je lievelingspannenkoek?
Met spek, kaas en stroop.

10. Wat is je favoriete CD?
Ik kan er niet echt een kiezen.

11. Wat voor auto heb je?
Geen

12. Favoriete broodje?
Verschillend. Mijn smaak veranderd vaak. Maar ik vind vooral kaas lekker. Van simpel jong belegen tot de vieste, stinkende, schimmelende kaas.

13. Aan wat voor persoon heb je een hekel?
Niet een bepaald iemand. Wel mensen die alleen maar waarde hechten aan geld en spullen.

14. Wat draag je het liefst?
Beetje baggy of skinny jeans, vette sneakers, shirtje met vrolijke print en cardigan.

15. Waar ga je het liefst naar toe met vakantie?
Ik ben vorig jaar mei met mijn ouders naar Samos, Griekenland, geweest. Het eiland is prachtig, de mensen zijn geweldig, het eten is heerlijk. Alles was heel fijn daar.

16. Waar wil je je oude dag doormaken?
Als ik hem mee mag maken, dan maakt het me eigenlijk niet eens uit waar. Als het maar met de mensen is waar van ik houd.

17. Waar ben je geboren?
Rotterdam.

18. Waar heb je gewoont?
Hellevoetsluis en Utrecht.

19. Welke sport kijk je het liefst?
Liever niet. Darts vind ik soms wel leuk.

20. Coca Cola of Pepsi cola?
Coca Cola.

21. Ajax of Feyenoord?
FEYENOOORDD!!

22. Ben je een dag of een nachtpersoon?
Nacht.

23. Pedicure of Manicure?
Manicure.

24. Nog nieuws, dat je met iedereen wil delen?
Pluk de dag, wees blij met wie je bent, wat je hebt en met de mensen om je heen.

25. Wat wilde je worden toen je vroeger klein was?
Kassa.

26. Piercing of Oorbellen?
Piercing.

27. Ooit wel eens in Afrika geweest?
Nope.

28. Ooit een Auto-ongeluk gehad?
Nee.

29. Favoriete dag van de week?
Geen favoriet.

30. Favoriete Restaurant?
Moshi moshi

31. Favoriete Bloem?
Gerbera’s!

32. Favoriete ijssmaak?
Chocolade of vanille.

33. Favoriete Fastfood Restaurant?
Subway

34. Hoeveel keer rijexamen heb je gedaan?
0

35. In welke winkel wil je al je geld uitgeven?
In welke winkel niet? Doe mij maar heel veel sneakers!

36. Bedtijd?
Meestal na 2.00

37. Van wie ben je het meest benieuwd naar de antwoorden?
Pietje puk

38. Laatste personen met wie je uiteten bent geweest?
Dwaaait.

39. Waar zit je op het moment?
Op mijn kamer, in bed.

40. Wat is je favoriete kleur?
Roze

41. Hoeveel tattoos heb je?
nog 0

42. Naar wie stuur je deze lijst?
Jou