Persoonlijk: winterdipje

| Sanne's Life

Vandaag voor de verandering eens twee artikelen online! Omdat er wat dingetjes zijn waar ik mee zit en die ik even aan jullie kwijt wil. Niet om zielig gevonden te worden maar omdat ik mezelf niet anders voor kan doen dan dat ik me voel en graag altijd eerlijk en open naar jullie ben. Ik had gehoopt dat mijn eerste persoonlijke artikel vet vrolijk en blij zou zijn, maar dat is helaas even niet zo. Dat komt vanzelf wel weer. Want ‘it gets better’, right?



Nu vraagt iedereen zich vol spanning af wat er allemaal aan de hand is? Nou, eigenlijk niets. Tenminste, niets anders dan de afgelopen maanden en de zelfde kopzorgen waarmee ik al die tijd al mee zit. Zoals nog steeds werkloos zijn, voor alles worden afgewezen worden, de ene maand goed kunnen rond komen en de volgende maand totaal geen inkomsten meer hebben. En ik geef niets om geld maar het is wel verdomde handig om te hebben zodat ik tenminste mijn boodschappen kan betalen. En als dat even heel lastig is, dan brengt dat behoorlijk wat zorgen en stress met zich mee. Ik probeer me er niet te veel zorgen over te maken en me te focussen op leuke dingen maar soms dan weet ik niet hoe ik de maand ga rond komen. En het is ook soms mijn eigen domme schuld, hoor. Ik kan redelijk goed met geld omgaan maar vaak ben ik ook veel te makkelijk in het uitgeven ervan. Want de ene week zit ik nog te genieten van sushi en de week daarna denk ik ‘Oops, dat had ik beter niet kunnen doen..’. Dus soms is het gewoon mijn eigen stomme schuld en dan leer ik er alleen maar van. Maar aan de andere kant kan ik er niets aan doen dat ik nog steeds geen werk heb. Ik heb nu niet alleen heel hard werk nodig, maar ik wil het ook gewoon ontzettend graag. Hoe fijn het is om nu al mijn tijd te kunnen besteden aan mijn blog, voel ik me soms zo nutteloos. Ik wil wat doen! Voor mezelf kunnen zorgen, iets opbouwen, naar de toekomst toewerken. En het komt wel goed. Want het komt altijd goed en het is alle maanden goed gekomen. Maar het is wel gewoon soms even ronduit kut.

Daarnaast voel ik me de laatste weken heel naar. Ik heb eigenlijk elk najaar wel last van een winterdipje maar ik probeer hier nooit aan toe te geven en hoop elk jaar weer dat het misschien mee valt of dat ik er helemaal geen last van heb. Maar helaas slaap ik weer ontzettend slecht terwijl ik zo moe ben, ik moet weer opletten dat ik genoeg en goed eet en ik heb constant last van een heel naar gevoel. Ik kan werkelijk bijna niets hebben en loop constant met een gevoel alsof ik om niets in huilen uit kan barsten. En waarom? Geen idee. Soms dan huil ik ook gewoon maar en dan probeer ik voor mezelf te verklaren wat er aan de hand is maar vaak lukt me dat niet eens. Ik ben wel echt keihard in de ontkenning om hier aan toe te geven. Vaak als ik me zo voelde verstopte ik me maar hele dagen in bed, ging niet meer naar buiten, zei leuke dingen af en vermeed zoveel mogelijk contact met anderen. Dat wil ik nu absoluut niet. Hoe weinig ik ook heb geslapen, ik sta op tijd op en al ben ik ‘s middags weer heel erg moe, ik mag niet terug mijn bed in. Ik moet eten van mezelf en het liefst elke dag even naar buiten. Ook tegenover mijn omgeving laat ik (wel na lang doen alsof er eigenlijk niets aan de hand is en ik me het liefst wil verstoppen) weten hoe ik me echt voel. En daar wordt gelukkig altijd lief en begripvol op gereageerd.

Ik vind het wel belangrijk om naar mijzelf te luisteren en er wel serieus mee om te gaan hoe ik me voel. Maar ik moet er niet meer aan toegeven en mezelf heel veel schoppen onder mijn hol geven. Want ik weet dat het er sowieso niet beter door wordt door me te verstoppen en alleen maar in bed te liggen. En dat is beter voor mezelf en mijn lichaam, maar mijn gevoelens.. ik weet niet wat ik er mee moet. Omdat ik het lastig vind om er echt een reden voor te vinden die dit gevoel veroorzaakt. Dat is misschien het hele stomme aan de winterdip; vaak heeft het geen reden.

Zijn er mensen die zich hierin herkennen? Of misschien tips hebben?
Wat helpt jou uit een dip?

21 Comments

21 Comments on Persoonlijk: winterdipje

  1. Monique
    16 november 2014 at 15:39 (9 jaar ago)

    Hoop dat alles evengoed snel weer goed komt. Het is ook niet echt gek met dit sombere weer dat je je zo voelt. En hoewel het wel goed is dat je je eroverheen probeerd te zetten, is het soms ook goed om er aan toe te geven. Bijvoorbeeld in het weekend gewoon helemaal niets doen, en doordeweeks weer echt dingen te gaan doen.

    En ik snap heel goed dat je je nog steeds rot voelt over het werkloos zijn en zo. Ik heb begin dit jaar ontslag genomen bij mijn vorige werk, en heb toen 2 maanden thuis gezeten. Ik vond het heerlijk, maar wilde ook wel weer aan de slag. Maar die 2 maanden zijn niks vergeleken met hoe lang jij al bezig bent met zoeken. En dat vind ik echt heel zonde, dat er niets is wat jij leuk vind, of waar zij jou graag willen houden. Want dat verdien je zo erg! Je bent een hartstikke leuke meid (van hoe ik jou op social media zie) en ik weet zeker dat als jij je plekje vind, dat de rest ook allemaal veel beter zullen gaan.

    Heb je niet zo’n verloren gevoel en heb je veel minder die (winter)dip.

    Hou je sterk en denk eraan dat alles echt wel goed komt. Als je maar positief probeerd te blijven!

    (Trouwens, toen ik werk zocht, had ik mijn CV op monsterboard openbaar gezet, ik kreeg elke week ongeveer 2 telefoontjes van bedrijven die werkzoekende bellen voor vacatures die ze bij je vinden passen. Je hebt natuurlijk al veel geprobeerd, maar misschien een tip? Zo ben ik ook aan mijn werk nu gekomen, waar ik nu super blij mee ben!)

    Heel veel sterkte lieve Sanne! x

    Beantwoorden
    • Sanne
      16 november 2014 at 16:38 (9 jaar ago)

      Dankjewel. :) Ook bedankt voor je tip, ga ik eens naar kijken.

      Beantwoorden
  2. Lotte
    16 november 2014 at 16:01 (9 jaar ago)

    Hee Sanne,
    Ik heb een keer iets gelezen over iemand die ook een winterdip had elk jaar. En zij had toen iets met lichttherapie gedaan waardoor het overging.
    Misschien iets voor jou? Want ik vind het echt niet tof dat je dat je je niet goed voelt! Ik hoop dat je je snel beter voelt!
    Xxx

    Beantwoorden
    • Sanne
      16 november 2014 at 16:38 (9 jaar ago)

      Ja, ik ga daar eens info over opzoeken, heb er ook al vaker over gehoord.

      Beantwoorden
  3. Roos
    16 november 2014 at 16:16 (9 jaar ago)

    Ik snap heel goed hoe je je voelt. Het gaat vanzelf over. Mijn vader zegt weleens als ik me niet goed voel. Zegt hij als je het gevoel er laat zijn dan trekt het weg. En dat werkt echt. Dus als je denkt ach laat dat stomme gevoel er maar gewoon zijn en je er niet meer op concentreerd dan gaat het weg. En niet heel graag willen dat het weg gaat want dat gaat vanzelf. Ik hoop dat ik je zo een beetje heb geholpen en sterkte verder xxx Roos ❤️

    Beantwoorden
    • Sanne
      16 november 2014 at 16:39 (9 jaar ago)

      Haha, klinkt idd heel simpel.

      Beantwoorden
  4. Yvette
    16 november 2014 at 16:27 (9 jaar ago)

    Ik heb zelf ook een jaar zonder werk gezeten dus ik weet hoe kut het voelt.
    Vooral als je het zelf zo graag wilt en overal wordt afgewezen.
    Uiteindelijk komt het wel goed en vind je iets :)

    Winterdip heb ik ook last van bij mij is het eigenlijk het hele jaar door.
    Maar in de koude maanden is het altijd wel wat meer aanwezig.
    Bij mij is er alleen een verklaring voor maar daardoor maakt het het niet makkelijker.
    Ik probeer altijd leuke dingen te doen en me gedachten positief te houden.
    Vaak helpt het ook om naar buiten te gaan .
    Ik word altijd vrolijk van dieren dus ga graag naar de kinderboerderij dan .
    Hoop dat je er iets aan hebt :)

    Beantwoorden
  5. Mariska
    16 november 2014 at 18:18 (9 jaar ago)

    Wat vervelend! Niet leuk om je zo rot te voelen en werkloos zijn helpt ook niet mee. Ik zit nu bijna 2 jaar in de ziektewet, had een hele zware burnout en ben nog aan het bijkomen daarvan. Mijn tips: hoe slecht je je ook voelt blijf bewegen! Dit hoeft niet per se sporten te zijn, maar maak bijvoorbeeld een wandeling iedere dag van minimaal een half uurtje. Buitenlucht doet een mens goed en van in bed liggen gaat je conditie achteruit. Neem vitaminesupplementen zoals vitamine c, d en b. Beste is om het uit de voeding te halen, maar dat lukt nou eenmaal niet altijd. Maak een lijst met dingen die energie geven en doe iedere dag minimaal 5 dingen van dat lijstje. Kunnen grote of kleine dingen zijn, zoals bijv je kat knuffelen, een goed boek lezen, een lekkere thee kopen/drinken, een geurkaars aansteken, een serie kijken waar je lekker in op kunt gaan, een nieuw recept proberen, een uitgebreide warme douche nemen met een fijne douchegel etc. Drink zo weinig mogelijk koffie. Vraag om steun. Lucht je hart bij iemand. Hoop dat je er iets aan hebt. Sterkte!

    Beantwoorden
    • Sanne
      16 november 2014 at 20:45 (9 jaar ago)

      Dankjewel

      Beantwoorden
  6. Sharon
    16 november 2014 at 18:31 (9 jaar ago)

    jeetje vervelend.. Ik heb van m’n 18e tot 20e een depressie gehad en dit komt eigenlijk altijd wel lichtjes terug zodra de dagen korter worden.

    Mij helpt het erg om genoeg naar buiten te gaan en zoveel mogelijk daglicht te zien.

    Ik kan ook goed een positieve vind houden door in de toekomst iets leuks te plannen, een leuk etentje ofzo. Ik haal dan al geluk uit het naar uitkijken.

    Beantwoorden
  7. Marieke
    16 november 2014 at 20:56 (9 jaar ago)

    Heel rot Sanne! Begrijp wel hoe je je voelt inderdaad, ik heb ook veel last gehad van negatieve gevoelens en voelde me vaak ook heel rot. Gelukkig gaat het nu al een paar weken even heel goed maar ik blijf me ook soms rot voelen. Net als jij kan ik maar geen werk vinden (of oke, ik heb het wel maar word daar doodongelukkig van en sluit niet aan bij mij). En dat is echt een onbegrijpelijk rot gevoel. Zeker als je steeds afgewezen voelt, dat is zoo kut en zo vernietigend voor je zelfvertrouwen (althans bij mij).
    Wat mij nu heel erg helpt is het begonnen zijn met bloggen, word er erg blij van. Maar dat doe je al dus daar help ik je niet echt mee haha. Verder ga ik binnenkort naar een psycholoog voor de rest van mijn shit. En ja tips.. Weet je ik zou het niet goed weten eerlijk gezegd. Misschien omdat ik er zelf toch ook nog wel in zit haha.
    Hoop in ieder geval dat je je snel weer wat beter gaat voelen!! Hoop ik echt voor je :)

    Beantwoorden
  8. Michelle
    16 november 2014 at 21:58 (9 jaar ago)

    Je schrijft dit stukje niet om medelijden te krijgen, maar toch wil ik je even een dikke vette virtuele hug sturen. Want knuffelen is leuk! Dus, alsjeblieft :).

    Dan geef ik je nu ook even een schop onder je kont: *HOP*, daar was ‘ie. Ik heb die inderdaad ook wel eens hard nodig, dus dan mag ik ze vast ook wel uitdelen!

    Dan een super random tip waar ik op kwam. Volgens mij hou je wel van dieren en ik voel het zelf ook altijd enorm: ik word zo blij van dieren! Zó blij! Heb je er wel eens aan gedacht om iets van vrijwilligerswerk te doen? Bijvoorbeeld bij een dierenasiel of dierenkliniek (al weet ik niet eens of dat wel kan, maar goed). Misschien brengt dat wel heel wat happiness en voldoening :).

    Knuffel!

    Beantwoorden
  9. Hannah
    17 november 2014 at 10:00 (9 jaar ago)

    Heey Sanne,
    Vervelend dat je nu in een dip zit. Wat ik vooral wil zeggen is ga vooral door met je blog. Geef nu niet op en laat het niet verslappen. Je bent zo lekker van start gegaan en daarnaast vind ik dat je heel leuk kan schrijven.
    Wat bij mij goed helpt tegen een dip is naar buiten gaan, ik hou van sporten dus ga dan vaak een rondje hardlopen om mijn hoofd leeg te krijgen. Maar gewoon een rondje lopen kan ook heerlijk zijn. Ook als het regent, neem een paraplu mee en geniet van wat je buiten allemaal ziet.
    You can do it girl!

    Beantwoorden
  10. Emy
    17 november 2014 at 10:17 (9 jaar ago)

    Hoi Sanne,
    Ik heb daar op dit moment ook een klein beetje last van (; ik snap heel goed hoe je je voelt.
    Je voelt je naar maar net niet ziek..
    Ik ben nu al een paar dagen thuis, om gewoon dat nare niet-fitte gevoel.
    Ik probeer voor mezelf een doel op te stellen of iets om naar uit te kijken.
    Door bijvoorbeeld op maandag iets te bedenken om vrijdag te gaan doen waar je heel veel zin in hebt en dan naar die vrijdag toe te leven.
    Bij mij werkt dat wel (:
    En verder gewoon soms even lekker ontspannen en iets leuks doen waar je positieve energie van krijgt!
    Veel succes en ik hoop dat het je lukt om er van af te komen!
    XXX

    Beantwoorden
  11. Gaby
    17 november 2014 at 12:41 (9 jaar ago)

    Hoi Sanne,

    Soms lees ik dingen op je blog waar ik mijn vriend in herken. (en jaja een baard)
    Maar hij heeft het ook heel erg. Blijft door dit weer hangen in negativiteit en heeft geen werk! Het is gewoon eng.

    Maar ik weet zeker dat alles goed komt! Gewoon blijven solliciteren en je bent een leuke en volgends mij ook spontane meid. Blijf rondkijken!

    Komt goed pop! Blijf bloggen

    Beantwoorden
    • Sanne
      17 november 2014 at 14:00 (9 jaar ago)

      Ah, ik hoop dat t goed met hem komt. Sterkte!

      Beantwoorden
  12. Miriam
    17 november 2014 at 20:07 (9 jaar ago)

    Hee Sanne,

    Winterdipjes zijn kut. Helaas ervaar ik dat ook & de laatste avonden steeds meer. Voel me vaak alleen,terwijl ik toch lieve mensen om me heen heb.

    Heb mezelf ingepraat dat ik er niet aan mag toegeven en gewoon de gezelligheid moet proberen op te zoeken.
    En pas savonds als ik alleen ben,laat ik het toe. Gewoon even lekker janken,terwijl ik er eigelijk geen reden voor heb. Dan lucht het bij mij vaak op.

    Hopelijk is het een tip? En wil er gelijk even bij zeggen dat ik je echt een toffe meid vind. Als ik naar je filmpjes kijk word ik vrolijk. Je uitstraling en hoe lekker gek je doet!

    xx. ^^

    Beantwoorden
  13. Andrea
    18 november 2014 at 16:19 (9 jaar ago)

    Hoi Sanne,

    Vervelend dat je, je zo rot hierom voelt. Maar dat is ook niet vreemd. Het is heel kut om zo lang werkloos te zijn terwijl je zo graag wilt werken! Daarnaast maakt geld het ook heel gemakkelijk. In combinatie met de winter kan ik mij voorstellen dat je nu in een dip zit. Het beste wat je kunt doen is gewoon accepteren dat je nu gewoon in een dipje zit. Daarnaast ben je niet de enige. Gewoon het idee alleen al dat je niet de enige bent met hetzelfde probleem. Dit geeft bij mij altijd geruststelling om te weten dat ik niet als enige dit probleem heb. Hoe graag je nu ook werk wilt hebben, accepteer dat je het nu niet hebt, geniet nu even van je vrije tijd! Stel je krijgt over een tijd wel een fulltime baan, dan zul je misschien wel terugkijken naar nu en denken: had ik er maar meer van genoten! Want hoewel geld heel handig is, vrijetijd is ook heeeel erg kostbaar! Voel je dankbaar voor alles wat je NU hebt! :) Je mag aan je blog werken, je passie! Hoe gaaf is dat!? :) Plus: Als we geen winter hadden, kunnen we ook nooit zo genieten van de zomer, zon en wartme!

    – Accepteer dus hoe je je nu voelt. Als je je er tegen verzet en het negeert dan komt het steeds harder terug
    – Geniet van de positieve kanten van geen werk hebben op dit moment. Je bouwt nu juist wél een toekomst op: Want je hebt tijd om over jezelf na te denken. Misschien voel je je negatief, maar ook hiervoor krijg je tijd om over na te denken. Zelfontwikkeling is juist de basis voor het opbouwen van een toekomst!

    Alles komt goed!';) xxx

    Beantwoorden
    • Sanne
      18 november 2014 at 16:30 (9 jaar ago)

      Heel mooi gezegd, hier kan ik wel wat mee. Dankje!

      Beantwoorden
  14. Floor Daasvand
    24 november 2014 at 22:01 (9 jaar ago)

    Klinkt herkenbaar! Ikzelf sta elk jaar ook weer oog in oog met die stomme winterdepressie en dan lijkt alles ineens even flink tegen te zitten. Ik probeer regelmatig naar buiten te gaan en voor mezelf leuke dingen op te schrijven die ik mee heb gemaakt zodat ik daar naar kan kijken als ik me rot voel. En zoals je zegt, vaak heeft het ook niet echt een reden waarom je je zo voelt.. Lichttherapie heb ik al geprobeerd, maar dat werkte voor mij helaas niet :(

    Beantwoorden
  15. Eline
    25 november 2014 at 01:16 (9 jaar ago)

    Hoi Sanne,
    Beetje late reactie op deze post.
    Ik zit eigenlijk voor het eerst op je blog, ik had je weleens voorbij zien komen samen met Vera en Teske. Denk je niet dat het verlies van je broer (las ik in je ‘bio’) meespeelt in hoe je je voelt? Ik ben ook mijn broer verloren (geen andere broers en zussen) en weet dus hoe ingrijpend dat is. Heb jij ook niet soms het gevoel dat alles goed met je moet gaan om je ouders niet nog meer te belasten? Dat gevoel had ik sterk en heb ik nog weleens.
    Ik ervoer dat eerst wel als een druk, maar later was het bijna een soort stimulans om goed op mezelf te passen en voor mezelf te zorgen, in zoveel mogelijk opzichten. Maar het blijft ontzettend moeilijk, dat sluimerende verdriet en het verdriet bij je ouders zien… Maar misschien slaat dit wel nergens op…
    Heel veel sterkte in elk geval!

    Beantwoorden

Laat een reactie achter bij Monique Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

captcha

Voer de CAPTCHA in

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>