Het verlies van een broer

| Sanne's Life

Het verliezen van je opa en oma is iets waar je rekening mee houdt. Zover dat natuurlijk kan. Maar je weet, ze zijn oud en als er iemand gaat zijn zij de eerste. Ook het verliezen van je moeder of vader schiet soms door je hoofd en hoor je om je heen. Iets wat je heel erg kan beangstigen maar waar je toch wel eens over na denkt. Maar het verliezen van je eigen broer of zus? Het was eigenlijk iets waar ik zelf nooit bij stil had gestaan. Totdat ik op 6 februari 2010 een telefoontje van mijn moeder kreeg; ‘Jullie moeten hier heen komen. Het gaat niet goed met Nils en ik weet niet of het goed komt.’.



De langst durende relatie die je in je leven kan hebben is met je broer of zus. Diegene is er al je hele leven of je hebt je broertje of zusje als baby’tje in je armen gehad. Mijn broer was bijna 5 toen ik werd geboren en mijn grote broer hoorde dus bij mijn leven.
Mijn broer kreeg toen hij een jaar of 6 was last van epilepsie. Ik ken mijn broer dus eigenlijk niet anders dan met die rotziekte en ik was er aan gewend. Ik moest op mijn broer passen en als 9-jarig meisje achter hem lopen om hem op te vangen, mocht hij vallen.
Hij liet zich absoluut niet belemmeren door zijn ziekte en deed alles. Daar heb ik nu veel bewondering voor maar was voor ons soms heel eng. Hij ging op de afgrond van een paar hoge rotsen staan of op de hoogste ladders, hij kende geen angst. En ‘gelukkig’ ging het eigenlijk alleen vaak mis op de meest lullige momenten. Zo is hij bijvoorbeeld door een glazen deur gevallen op school, helemaal vanaf bovenaan de trap naar beneden gevallen voor mijn moeders ogen en hij brak een keer zijn sleutelbeen terwijl hij ‘s nachts naar de WC ging.

Ik wist hoe erg epilepsie was. Hij had een tijd in een kliniek gezeten waar ik de meest verschillende vormen zag; iedereen leek op een totaal andere manier last te hebben van deze ziekte. Ik zag het met de jaren erger worden. In het begin maakte hij het nog bewust mee en kon hij zelfs blijven staan, totdat hij in Frankrijk ineens keihard op het asfalt knalde. De aanvallen werden heftiger, hij had er erg veel in zijn slaap. En het was een aantal keer zo heftig dat ik de dokter heb moeten bellen omdat hij er niet meer uit kwam. En ook al heb ik hem meerdere keren in die kritieke toestand gevonden, echt bang was ik niet. En de mogelijkheid dat hij er aan zou overlijden heeft me gek genoeg nooit echt lang bezig gehouden. Want het was mijn broer en die hoorde gewoon bij mijn leven. Het kwam altijd goed. Hoe hard hij ook viel en hoe heftig de aanval ook was, uiteindelijk liep het altijd goed af.

Zelfs toen ik op de gang stond terwijl ambulancepersoneel binnen met hem bezig was, was ik er van overtuigd dat het goed zou komen. Maar dat kwam het helaas niet. En sindsdien voelt mijn leven leeg en incompleet. Het went niet, het slijt niet. Je leert er misschien mee omgaan en andere dagen gaat het beter dan de ene. Maar zelfs na 5 jaar zit hij nog zo in mijn hoofd en in mijn leven.

25 Comments

25 Comments on Het verlies van een broer

  1. Marije
    25 mei 2015 at 08:59 (9 jaar ago)

    Mooi geschreven Sanne! En ik wens je nog elke dag sterkte met het verlies. Ik kan mij er zelf niks bij voorstellen, zo onwerkelijk! Heel veel sterkte!

    Beantwoorden
    • Sanne
      25 mei 2015 at 15:30 (9 jaar ago)

      Dankjewel, Marije.

      Beantwoorden
  2. Lisa
    25 mei 2015 at 13:22 (9 jaar ago)

    Zo heftig om te lezen, ik kan mij goed inbeelden dat zoiets nooit zal slijten wat ook normaal is, ik wens je veel sterkte toe. Mooi geschreven trouwens x

    Beantwoorden
    • Sanne
      25 mei 2015 at 15:30 (9 jaar ago)

      Heel erg bedankt.

      Beantwoorden
  3. Salina
    25 mei 2015 at 13:41 (9 jaar ago)

    Heel mooi geschreven lieve Sanne. En zoiets went natuurlijk nooit, het verwerken is sowieso voor iedereen anders. Al is iemand een dag, een maand of al 20 jaar overleden, je zult er altijd herinneringen aan hebben.
    Sommige mensen groeien er misschien wel (snel) overheen, maar ook dat is iets persoonlijks.
    Vind ik overigens überhaupt ook met mensen die je uit het oog verloren bent, of die op welke wijze dan ook niet meer in je leven zijn. Rouwen, verwerken, erover heen komen gaat niet bij iedereen snel en vind dat mensen er nooit over mogen oordelen.

    Maar ik dwaal af. Ik heb er heel veel respect voor hoe je dit zo mooi schrijft. Keep him in a loting memory. Veel sterkte Sanne,
    xxxxx

    Beantwoorden
    • Sanne
      25 mei 2015 at 15:30 (9 jaar ago)

      Doe ik zeker. Dankjewel. x

      Beantwoorden
  4. Rahma
    25 mei 2015 at 13:46 (9 jaar ago)

    Wow dit is echt heel erg heftig! We zijn er allemaal voor je! Heel veel sterkte! Liefs!

    Beantwoorden
    • Sanne
      25 mei 2015 at 15:30 (9 jaar ago)

      Dankjewel!

      Beantwoorden
  5. Anouk
    25 mei 2015 at 14:26 (9 jaar ago)

    wat heb je dit mooi geschreven Sanne, ik kan me voorstellen dat het niet went, ik las het met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte <3

    Beantwoorden
    • Sanne
      25 mei 2015 at 15:31 (9 jaar ago)

      Dankje <3

      Beantwoorden
  6. Lotte
    25 mei 2015 at 16:49 (9 jaar ago)

    Ondanks ik dit (gelukkig) niet heb meegemaakt, kan ik me heel goed voorstellen dat het nooit zal wennen en het gemis niet minder wordt. Heel veel sterkte Sanne, ik vind het heel knap hoe je dit beschrijft en heb er bewondering voor hoe je ermee omgaat.

    Beantwoorden
    • Sanne
      26 mei 2015 at 14:22 (9 jaar ago)

      Dankjewel, Lotte.

      Beantwoorden
  7. Tamara
    25 mei 2015 at 19:10 (9 jaar ago)

    Wat mooi geschreven en heeel veel sterkte!

    Beantwoorden
    • Sanne
      26 mei 2015 at 14:22 (9 jaar ago)

      Dankjewel

      Beantwoorden
  8. Marieke
    27 mei 2015 at 10:13 (9 jaar ago)

    Pfff.. Ik krijg gewoon kippenvel bij het lezen alleen al. Zo onwerkelijk.. Sterkte Sanne!

    Beantwoorden
    • Sanne
      27 mei 2015 at 18:13 (9 jaar ago)

      Dankje

      Beantwoorden
  9. Willemijn
    28 mei 2015 at 15:07 (9 jaar ago)

    Jeetje Sanne is dat al weer vijf jaar geleden? Ik kan het me nog zo goed herinneren dat het gebeurde. Wees sterk. Liefs, xx

    Beantwoorden
    • Sanne
      28 mei 2015 at 21:03 (9 jaar ago)

      Dankjewel

      Beantwoorden
  10. myr
    29 mei 2015 at 13:42 (9 jaar ago)

    Hoi lieve Sanne, ik kan me nog goed herinneren dat je een post maakte over je broer op wab. Ik kon je verdriet zo goed begrijpen. Ik ben zelf mn tweelingzusje op bijna dezelfde manier verloren. Voor mij is het nu tien jaar geleden. Het gevoel wat je hierboven beschrijft, dat blijft. Als ik nu aan mn zusje denkt dat voel ik nog steeds die intense benauwdheid van verdriet. Je leert er mee leven maar dat is dan ook alles. Ik ben nu 31, heb nu een prachtige dochter van 6, een leuke baan, een huis…en wat heb ik inwendig lopen vloeken dat zij er niks van heeft mogen meemaken samen met mij :( Ik wens je heel veel sterkte. Houd je hoofd omhoog en leef je eigen ding. Heb zoveel schijt aan alles dat je stront te kort komt. Love Myr.

    Beantwoorden
  11. Floor Daasvand
    29 mei 2015 at 21:20 (9 jaar ago)

    Een familielid verliezen went nooit denk ik. Mijn vader is ongeneeslijk ziek en zal binnenkort overlijden… Het is niet leuk om hem zo ziek te moeten zien, maar aan de andere kant wil ik hem ook niet kwijt. Beetje dubbel allemaal :(

    Beantwoorden
  12. Nina
    18 juni 2015 at 16:14 (9 jaar ago)

    Wauw Sanne,

    Wat heftig verhaal de manier waarop je gevoelige onderwerpen scrhrijft raakt me keer op keer.

    Ik weet perfect hoe je je voelt… Ik ben mijn nicht helaas ook verloren in 2011, mouw, mijn nicht, ze was eigenlijk meer mijn zus.ook al staan er zoveel mensen om je heen die je steunen. Het voelt alsof je alleen in een godsvergeten gat bent beland. ( nouja, zo voelde ik me dan toch :) )

    Veel sterkte Sanne! Hou je sterk!

    Beantwoorden
    • Nina
      18 juni 2015 at 16:15 (9 jaar ago)

      Nouja,

      Beantwoorden
  13. Stacy
    4 januari 2016 at 18:08 (8 jaar ago)

    Heel mooi geschreven, kippenvel!

    Beantwoorden
    • Sanne
      4 januari 2016 at 18:56 (8 jaar ago)

      Thanks!

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

captcha

Voer de CAPTCHA in

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>