Het is alweer 3 jaar geleden dat ik mijn mening liet horen over films die ik de afgelopen tijd heb gekeken. (zie hier) Dat komt vooral omdat ik bijna geen films alleen keek. En heel erg kieskeurig ben. Maar nu het buiten weer een stuk kouder is geworden en het ontiegelijk rot weer is, is er eigenlijk niets fijner dan op de bank kruipen met een filmpje. Afgelopen week keek ik heel veel films (voor mijn doen). En hierbij wil ik graag delen wat ik van deze films vond.

Ik besloot op een saaie zaterdagavond een slechte film op te zetten. Een film waar ik weinig van verwachtte en niet bij na hoefde te denken. Het werd Toscaanse bruiloft. Een film over Sanne (ha-ha) die weddingplanner is maar zelf helaas geen geluk heeft in de liefde. Allerlei stelletjes uit Nederland komen naar de Toscaanse bed and breakfast om daar te trouwen. De stelletjes zijn verschrikkelijk. Klef, kakkers, ordinair. Een van de bruidegommen neemt zijn beste vriend mee en daar ziet Sanne wel wat in. Ik vond de film slechter dan slecht. Ik had niets anders verwacht maar alsnog was het verhaal totaal niet boeiend. De film is sinds vorige week nieuw op Netflix en ik heb al van heel veel mensen gehoord dat ze hem hebben gezien. Ik raad het je niet aan. Er zijn betere slechte films, als je begrijpt wat ik bedoel.

Gelijk daarna besloot ik om nog een film over de liefde te kijken. Waar Toscaanse bruiloft maar liefst 3 sterren had op Netflix, had deze film er maar 1. Ik kon het me niet voorstellen en aangezien mijn mening vaak anders is dan van het grote publiek, waagde ik het erop. De film gaat over een docent die verliefd wordt op een leerling. Ze krijgen een affaire maar zij verliest zichzelf daar compleet in. De stijl van de film spreekt me heel erg aan, maar erg spannend of meeslepend was hij niet. Geen must see maar zeker niet slecht.

Assepoester maar dan in het echt. Toevallig had ik een paar dagen daarvoor de Disney tekenfilm nog gezien. Ik had niet erg goede verhalen gehoord over deze film dus was eigenlijk niet van plan om hem te bekijken, maar Marinda zette hem op toen ze bij me was. De beelden zijn absoluut heel mooi en dat is de enige reden waarom ik bleef kijken. Het verhaal zelf was vaak erg langdradig en een stuk dramatischer dan de tekenfilm. Absoluut niets voor kinderen. Ik kon maar moeilijk mijn aandacht erbij houden. Leuk om te kijken voor de mooie beelden maar houd je telefoon er maar bij om saaie momenten te vullen.

Deze film trok mijn aandacht vanwege Michiel Huisman. PRRRR! Ik had Michiel Huisman gespot in Orphan black (een van mijn favoriete series) en eerst viel het me niet eens op dat hij het was. Wat is hij knap geworden! Dan kijkt een film sowieso al fijner weg. De film gaat over Adeline die op 29-jarige leeftijd een auto-ongeluk krijgt waarbij ze getroffen wordt door de bliksem. Daardoor wordt ze immuun voor ouder worden. Omdat de FBI achter haar aan zit, neemt ze constant een andere indentiteit aan en vlucht ze van haar leven. Ik vond de film erg mooi. Het is bijzonder om er bij na te denken dat op het moment dat ze Ellis (Michiel Huimsan) ontmoet, ze al meer dan 100 jaar oud is. Ook om haar dochter te zien die er dus veel ouder uitziet. Spannend en mooi. Zeker een aanrader.

Een film die ik al een tijd graag wilde zien. De film gaat over Stephan Hawking. Hij krijgt op jonge leeftijd te horen dat hij lijdt aan de ziekte ALS en nog maar 2 jaar te leven heeft. Op dat moment heeft hij net een nieuwe liefde en zij beloofd voor hem te zorgen. Op wonderbaarlijke wijze blijft Stephan leven en krijgen ze zelfs 3 kinderen. Toch wordt zijn geliefde, Jane Wilde, het te veel. De zorg van 3 kinderen en haar man. Ik vind de hoofdrol geweldig gespeeld door Eddie Redmayne. Een knappe acteur die bijna het evenbeeld wordt van Stephan Hawking. Ondertussen is Stephan al 73 jaar en het is heel interessant om te zien hoe hij met deze ziekte om gaat.

Welke films raden jullie me aan om zeker nog eens te kijken?